Ονειρεύομαι...

Όταν είσαι μαμά και το μικρούλι σου αρρωστήσει όλα αλλάζουν.
Αλλάζει η ώρα που ξυπνάς όσο πρωινός τύπος και να είσαι.
Σταματάς να κοιμάσαι, τα μάτια σου η έγνοια σου είναι όλη στραμένη σε αυτό.
Δεν υπάρχει ώρα, πρωί, μεσημέρι, βράδυ.

Όλη η ημέρα είναι για να είσαι εκεί δίπλα του για ό,τι χρειαστεί.
Μετράς ξανά τις ανάσες του όπως όταν ήταν μωρό και το πρωτοπήρες στην αγκαλιά σου.
Γνωρίζεις από το χρώμα που έχουν τα αναψοκοκκινισμένα του μάγουλα ότι ο πυρετός ανεβαίνει.
Ξέρεις από το βλέμμα του ότι θέλει την μεγαλύτερη και πιο γλυκιά αγκαλιά σου, χωρίς καν να στο ζητήσει.
Αγωνιάς κάθε φορά που βλέπεις ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτό που του συμβαίνει-δεν ξέρει γιατί του συμβαίνει.
Και θέλεις να έρθει αυτή η μικρή νεραϊδούλα και να γίνουν όλα όπως πριν.

Κάνεις χίλια κόλπα για να το πείσεις ότι αυτό το ροζουλί υγρό που το ονομάζεις "σφηνάκι" πρέπει να το πιει για να γίνει με έναν μαγικό τρόπο καλά.
Δεν έχω ανοίξει ακόμα τα παραθυρόφυλλα, δεν ξέρω αν έχει ήλιο έξω.
Το παιδάκι μου κοιμάται και προσπαθεί να βρει τις δυνάμεις του.
Και εγώ ονειρεύομαι......
ότι σήμερα θα είναι μια όμορφη μέρα και μόλις ξυπνήσει
ίσως να φέρουμε την άνοιξη μέσα στο σπίτι μας

 

και θα προσποιηθούμε ότι κάνουμε πικ-νικ στο σαλόνι μας!
Και που ξέρεις ίσως δούμε και καμιά νεράϊδα μέσα στο σπιτάκι της κρυμμένη μέσα σε ένα βιβλίο.....

Ή σε κάποια γλάστρα του μπαλκονιού....

 Να έχετε μια όμορφη μέρα!