Όταν ξεκίνησα το blog δεν το είχα πει σε κανέναν για πάνω από ένα μήνα. Έγραφα, τα πρωινά που όλοι κοιμόντουσαν, και συγκέντρωνα ιδέες, έβαζα τις λέξεις και τις εικόνες, χωρίς να έχω επίγνωση ότι κάποιος θα το διαβάσει. Ήταν σαν να έχω ένα τετράδιο με μυστικές συνταγές που φύλαγα κάπου. Το blog ήταν μια προσωπική μου ανάγκη για έκφραση . Μια ανάγκη για να ξαναβάλω ίσως σε σειρά , όλα αυτά που έβρισκα και με ενέπνεαν. Όλα αυτά, που από τη στιγμή που έγινα μαμά, αναζητούσα, έβρισκα, θαύμαζα και μάθαινα τις ώρες που τριγυρνούσα στις γειτονιές του ιντερνετ. Όταν γίνεσαι μαμά και από επιλογή απομακρύνεσαι από τον εργασιακό χώρο, απομακρύνεσαι για λίγο από φίλους, από χώρους και συνήθειες παλιές. Και ίσως κάποια από αυτά τα χάνεις για πάντα. Υπάρχουν ωστόσο στιγμές που νοσταλγείς την ελευθερία του να μπορείς να κάνεις κάτι μόνο για σένα, να μοιράζεσαι και να μαθαίνεις από κάποιον άλλο ή να μαθαίνεις σε κάποιον άλλον πράγματα. Το ίντερνετ σου ανοίγει έναν άλλο κόσμο. Τα blog
A site for creative mothers. My daily likes. Get inspired.