Ένα πράγμα που δεν αντέχω είναι η μιζέρια και η κατήφια στην καθημερινότητά μας. Να ξυπνάς με χαμόγελο και γύρω σου να βλέπεις πρόσωπα σκυθρωπά και καταρρακωμένα όχι από τις καταστάσεις, αλλά από θέση, από διάθεση ίσως από συνήθεια.... Να είναι μέρα που κάποιος, κάπου γιορτάζει για το πιο όμορφο πράγμα, την αγάπη , και εσύ να θες να τον γειώσεις, να του πεις ότι τα πράγματα είναι δύσκολα και ότι δεν μπορείς να ασχολείσαι με καρδούλες, γλυκανάλατες καρτούλες, κόκκινα, ροζουλί και σοκολατένια σκευάσματα. Εδώ, λέει,ο κόσμος καίγεται και εσύ σκέφτεσαι τι γλυκό θα φτιάξεις, αν θα σου φέρει λουλούδια και πως θα πεις σε αγαπώ με χίλιους τρόπους; Και γιατί όχι παρακαλώ; Κάθε μέρα είναι γιορτή και κάθε μέρα πρέπει να γιορτάζουμε την αγάπη θα μου πεις. Ναι αλλά το κάνεις; (θα θέσω εγώ το ρητορικό ερώτημα γιατί ξέρουμε την απάντηση.) Άραγε εσύ πόσες φορές είπες σ'αγαπώ την εβδομάδα που μας πέρασες; Πόσες φορές αγκάλιασες τρυφερά έτσι χωρίς λόγο τον αγαπημένο σου; Πόσες φ
A site for creative mothers. My daily likes. Get inspired.